La plej bela kaj la plej fama poemoj de Lermontov

Legaco plej talentaj verkistoj estas granda, sed nur kelkajn verkojn estas konataj por milionoj, kaj estas forte asociita kun la nomo de la poeto aŭ romanisto. Poemoj, noveloj kaj romanoj kontrolis la tempo, kaj nur la plej bela el ili restas en la historio.

La plej bona poemoj

Poezio - la eterna kunulo de homa kulturo. Estas io magia kaj spellbinding en poezia parolado: estas muzika, konciza, preciza kaj metafora. Kaj tamen, kiam ni parolas pri belecon, ni volas diri, ne nur la melodion kaj rava pentrajxoj. Ni havas en menso ankaŭ la profunda spiriteco, sincereco de sentoj, pensoj precizeco. Kaj vere bela poemo estos nur kiam la eleganteco de formo emfazas la profundon de enhavo. Tiam la ĉefverkoj naskiĝas, kiu admiras la legantoj de malsamaj generacioj.

Ĝi tiel naskiĝis kaj la plej famaj poemoj de Lermontov. Vi ne povas lerni ĝin. Oni povas lerni teknikojn, teorio de metaforo, povas esti lerta oratoro, sed ne povas esti poeto de genio, se tio ne estas la propra naturo kaj Dio.

"En la norda dezerto ..." La plej populara traduko

M. Ju. Lermontov, kompreneble, naskita poeto. En liaj plej bonaj verkoj, ĉiam "iomete", kio estas saĝa poemo de genio. Ni provu vidi ĝin, post analizi la plej bona Lermontov la versoj.

"En la Sovaĝa Nordo ..." estas pli bone konata sub la populara nomo de "Pino". Rusaj legantoj la plej famaj poemoj de Lermontov konas la lernejo, inter ili la laboron. Ĝi estas libera traduko de Heine ĉefverko. Mi devas diri, ke Lermontov estis nek la unua nek la lasta poeto, rilatas al ĉi tiu produkto de la germana poezio. Heine tradukitaj kaj Tiutchev kaj Fet kaj Z. Gippius kaj multaj aliaj. L. V. Scherba montris ke al finoj de la jarcento jarcento estis almenaŭ 39 variantoj de la rusa, sed ĉar ne ĉiuj estis publikigita, ekzistas reale, verŝajne pli. Tamen neniu alia teksto ne fariĝis tiel signifa por la rusa kulturo. Kio do allogi Lermontov la versoj? La plej interesa de ili, kiel ĉi tiu, ĝi stokas multajn misterojn.

Oddities Lermontov traduko

Eble ŝajnas strange, sed la plej bonaj poemoj de Lermontov enhavi erarojn. Subaĉeti intenca inexactitudes, faritajn poeto, rezultante en teksto ĉesis esti translokigo, kaj iĝis sendependa - kaj surprize Lermontov - ĉefverko. La ŝlosilo estas ke la origina abiaj Heine (aŭ piceo), ne nomis Fichte (la vorto estas ina) kaj Fichtenbaum (vira). Tio estas simila al kiom da rusaj dialektoj havi "cedro" kaj "cedro". Do rezultas ke "li" sonĝoj ke ie estas aminda "ŝi." Antaŭ ni estas la amo kantoteksto. Ĝi kutime tradukas Heine, uzante la vorto "cedro" (Tiutchev) aŭ eĉ "Kverko" (Fet). Uzis la vorton "pino" kaj "palmo", Lermontov radikale ŝanĝas la signifon de la poemo. Tiu ne estas la amo poemoj kaj filozofia parabolo, sopiras ĥimero. De ĉi tie la fascina rakonto de la Norda dormo pino "dormetis, flirtanta," ŝi estas kovrita de neĝo, kiel vesto, kaj tiel plu. En Heine La bildo estas pli difinita kaj pli akra. Lermontov ankaŭ kreas poemon, rakonton pri homa soleco: ĉeno surprize profunda, animplena, bela. Lermontov poemoj ŝajnas tre Rusa, malgraŭ lia fremda origino.

Laŭe, ĝi ŝanĝas la ritmon de la poemo. En Heine ni parolas pri atakebla beleco, do la verson sono pli akraj, mordaz. Lermontov sama, krei distordanta rakonto, uzas tute malsamajn ritmojn. Alternado chetyrehstopnym kaj trehstopnogo amphibrach faras la laboron melodia, glata. Rezulte, tute nova poemo naskiĝas - subtila, profunda kaj bela.

La fama "Sail"

Probable ĉiu persono en Rusio, kiam petis nomi la plej famaj poemoj de Lermontov, memoru la vortojn "Lone Blanka Sail ...". Ili iĝis vere ikoneca: estas bone konata kanto, kaj la titolo de rakonto de V. Kataev kaj konstantaj referencoj en la poemoj de aliaj poetoj. Eĉ ironia kanto Ostap Bender de la populara filmo rilatas al ĉi tiu poemo, "montrante blankajn, mia velo, tiel soleca sur la fono de grandaj ŝipoj." Kaj subite memoras Lermontov. Kaj, eble, nur la spertuloj scias ke tio ne Lermontov linio. Jen linion de populara poemo unufoje, aŭ prefere, fragmento de la nefinita poemo AA Bestuzhev-Marly. Sed ŝi kaptis ĝin en Lermontov ĉefverko. «Velo» fariĝis integrita parto de la rusa kulturo. Sed ĉi juna poemo - poeto en la momento de skribi estis nur dek sep jaroj. Tio estas vere vere, genio ne estas lernebla. Kortuŝa poemo, muziko (ne por nenio estis la kanto), kaj samtempe juna profunda.

enigmo simpleco

Al unua vido, "Sail" - poemo estas simpla kaj facile komprenebla. Veli mem estas vidita kiel metaforo serĉante, inquietud, kiu traboris en periodoj de "trankviligi" kaj ke "petas la ŝtormo." Ĝenerale, la juna romantika poemo, preskaŭ deklaro. Sed se tiu estis la kazo, "Sail" ne resti ĉefverko de rusaj poezio. La fakto de la afero estas ke la plej famaj poemoj de Lermontov implici ankaŭ la dua plano, kiu ne estas ĉiam facile klarigi, sed tio nekonfuzebla sento leganto. Kaj estas ĉi tiu dua plano donas la tekston de Lermontov penetran profundo, ke ĝi faras poemon vere bela, granda. Ĝi devus atentu la vortojn, - kaj la tuta simpleco malaperas kiel fantomo.

"La strukturo de beleco"

Ĉiu strofo estas konstruita sur "bildo - komenton." "Bildoj" mi ĉirkaŭ "trankvila - tempesto - trankvila". Sed la komentoj disvolvas tute malsama logiko. Unue, la demando estas demandita, do ni aŭdas la amara retorika ekkrion, sed fine ... Ŝajnas esti la respondo. Sed ne ekzistas respondo. Sail "demandas la ŝtormo", sed la ŝtormo estis jam. Kaj, ankaŭ, ne ekzistis ripozo. Ekzistas "kvazaŭ" pacon, sed ne paco vere estas. Kaj ni komprenas, ke la serĉado lirika kondamnita, neniu paco ie, tio estas iluzio. Kaj samtempe - en ĉi tiu paradokso estas ne nur la "Sail", sed la tuton de Lermontov creativo laboro - la serĉado de heroo ne sensignifa, homo estas kondamnita al eterna deziro por io neatingebla. Kaj li estas viro nur en tio ke ĝi retenas "spirito de esploro". Tio tragedio, kaj alta senso de la homa ekzisto.

En ĉi tiu artikolo vi lernis iuj versoj de Lermontov plej belaj kaj kial legantoj vidos kaj sentos sian ĉarmon. La fakto ke Lermontov ideoj konformigxinte al tiom multaj, kaj montrita en la versoj al la videbla nivelo de vortoj, melodio, metaforojn, ili estas perceptitaj de ni en speciala maniero.