Ĉu la homaj familinomoj kliniĝas en rusa? Ĉu fremdaj masklaj nomoj klinas?

De la lernejo, multaj lernis la regulon, ke kiam prononcado kaj skribado, la familinomoj de virino ne okazas, kaj viraj - kontraŭe, kiel analogaj adjektivoj aŭ substantivoj. Ĉu ĉio estas simpla, kaj ĉu la masklaj fremdaj nomoj estas klinitaj en la rusa - tio ĉi estas la temo de ĉi tiu artikolo, bazita sur la monografio de L.P. Kalakutsk, publikigita en 1984.

Graveco de la problemo

Estas multaj situacioj, en kiuj kompetenta literumado kaj korekta prononco de familinomoj en malsamaj kazoj estas tre grava:

• La infano komencis studi en la lernejo, kaj li bezonas subskribi notlibro aŭ taglibro ĝuste.
• Junulo aŭ plenkreskulo ricevas diplomon aŭ dankon.
• En serioza evento, ili anoncas la aspekton aŭ aspekton de viro kun komplika familinomo. Ĝi estas malagrabla se ĝi estas distorsita.
• Kiam vi strekas gravajn dokumentojn (atestilon, diplomon) aŭ preparas kazajn materialojn por establi familiajn ligojn (en tribunalo, ĉe notario).
• Sciu ĉu la masklaj nomoj estas klinitaj, necesas por homoj de multaj profesioj traktantaj la desegnon de personaj dosieroj aŭ aliaj komercaj paperoj.

Rusaj familinomoj

La plej komunaj familinomoj en Rusio - kun sufiksoj - ck (-tsk) s (-ev) en (-yn): Razumovsky, Slutsky, Ivan Turgenev, Mukhin, Sinitsyn. Ĉiuj ili facile klinas, kiel ordinaraj adjektivoj, en la ino kaj la vira. Escepto - familiajn nomojn Ina, -in, la fino de kiu la prepozicia kazo estas iom malsama al la tradicia.

Fremdaj nomoj kun sufikso -in (-yn) ankaŭ havas malkongrua kun la rusa Instrumentalo. Konsideru la ekzemplon:

Vail ĉu vira nomo sur a minus la sufikso - ck, kiu troviĝas ankaŭ en Rusio (Tolstoj, singarda, seka)? Kelkaj (en sciencaj verkoj pri filologio ekzistas kompleta listo de ili), ili facile ŝanĝiĝas kaze kiel adjektivoj kun simila fino.

Ukrainaj familinomoj

La plej fama ukraina nomo - sur -enko kaj ko: Bondarenko, Lučko, Molodyko. Se vi rigardas rusan literaturon, tiam en la artaĵoj (AP Chekhov, ekzemple), la verkistoj tute libere traktas sian skribon en la maskla versio kaj en la pluralo: "Ni iru viziti la Bondarenkas".

Ĉi tio ne estas vera, ĉar oficiala skribo diferencas de artaj verkoj kaj familiara parolado. La respondo al la demando, ĉu la homoj emas Ukraina familiajn nomojn - EHKO kaj ko, simpla - ne. Ekzemplo:

• Mi skribas leteron al Oleg Bondarenko.
• Ŝi havas aferon kun Ivan Luchko.

Kaj ĉi tio aplikiĝas al ĉiuj familinomoj de ukraina origino, eĉ maloftaj kiel Alekhno, Rushailo, Sapo, Tolokno. Neniam apogas sur la familia nomo -ago, -ovo, -yago: Vodolaga, Durnovo, Dubyago. Kaj kio pri tiuj, kiuj finiĝas en konsonantoj?

La familinomo de la konsonanto estas k

Historie, sufiksoj -uk (-yuk) indikas ĉu partneron aŭ la semantika origino: filo Ivan - Ivanchuk, Asistanto Cooper - Bondarĉuk. En plej granda mezuro, ili estas propraj en la okcidenta parto de Ukrainio, sed estas disvastigitaj inter ĉiuj slavoj. Ĉu la masklaj familinomoj fleksiĝas?

Laŭ la leĝoj de la rusa virinaj nomoj ne ŝanĝis la kazoj, sed la viroj, finante per konsonanto (escepte - Fine -their, -s), apogante sur deviga bazo:

• Mi skribis leteron al Olga Dimitryuk.
• Mi estis invitita viziti Igor Shevchuk.
• Mi ĵus vidis Sergei Ignatyuk.

Subjekto ŝanĝi laŭ kazo kaj ĉiuj familinomoj esprimitaj de la substantivoj: Mole, Wolf, Wind, Pillar. Jen unu subtileco: se la nomo estas slava, tiam la disponebla vokalo en la radiko ne ĉiam konserviĝas. En la jurisdikcio gravas preskribi ĝin, kvankam multaj fontoj ne konsideras la prononcon malĝuste sen ĝi. Kiel ekzemplo, vi povas konsideri la nomon Zayats. Ĝi estas pli ofte prononcita: "Ŝi vokis Ivan la Hare". Ĉi tio estas permesebla, sed pli ĝuste: "Ŝi vokis Ivan la Hare".

Etendis al Ukrainio kaj de la nomoj sur -tuples, -IR: Pochinok, Gorelik. Sciante la regulo, ke ĉiuj viroj nomojn kun la konsonantoj fine de ŝanĝo sur kazoj, ĝi estas facila por respondi la demandon, ĉu la maldika homaj nomoj sur -k:

• Ŝi venis al la domo de Ilya Pochinka (ĉi tie la vokalo malaperas).
• Li sciis Larisa Petrik.

Escepto al la regulo

La slavoj ofte trovita ĉe la fino de la familio estas iliaj (-s): Nigra, Ilyinskikh. En la unua duono de la 20-a jarcento, masklaj familinomoj kun similaj finoj ofte ŝanĝis per kazoj. Hodiaŭ, laŭ la normoj de la rusa lingvo, ĉi tio estas malĝusta.

La origino de ĉi tiuj familinomoj de la adjektivo pluralo postulas konservadon de sia individueco:

• Li premis la manon de Petro Bela aj jaroj.

Kvankam estas konsonanta sono ĉe la fino, tio estas escepto al la regulo, kiun vi bezonas scii, kiam vi respondas la demandon pri ĉu la masklaj nomoj estas klinitaj.

Tute vaste finas sur -h: Stojković, Rabinovich, Gorbach. Jen la ĝenerala regulo:

• Atendante viziton al Semyon Rabinoviĉ.
• Ekspozicio de Anna Porhach tre plaĉis al li.

Armenaj familinomoj

Armenio estas malgranda lando kies loĝantaro apenaŭ superas 3 milionojn da homoj. Sed ĉirkaŭ 8,5 milionoj. Diasporo vivas en aliaj landoj, do la Armena familiajn nomojn estas tre ofta. Ili ofte povas esti identigitaj de la tradicia fino - eo (YANG): Avdzhan, Dzhigarkhanyan. En antikvaj tempoj, ekzistis pli arkaika formo de familio: -ants (-yants) -unts, kio hodiaŭ estas diskonigita en la sudo de Armenio Kurants, Sarkisyants, Tonunts. Ĉu la nomo de la armena viro fleksiĝas?

Ĝi estas submetita al la reguloj de la rusa lingvo, kiuj jam menciis en la artikolo. Masklaj familinomoj kun konsonanto ĉe la fino, subjektoj al deklinacio per kazo:

• kune kun Armen Avdzhanom (kiu "kune kun Anush Avdzhan");
• Mi rigardis la filmon ĉefrolita de George Tonuntsa (la "filmo ĉefrolita de Lily Tonunts").

Finante Vokalojn

Restas neŝanĝita homaj nomoj, se ili estas, sendepende de ilia deveno aŭ membreco de aparta lando, finante en la sekvaj vokaloj, kaj, s, v, w, e, f Ekzemplo :. Gandhi Dzhusoyty Shoigu, Camus, Maigret, Manet. En ĉi tiu kazo, ĝi tute ne gravas, la streĉiĝo sur la unua aŭ la lasta silabo estas emfazita. Ĉi tio inkluzivas moldavan, indian, francan, georgian, italajn kaj turkajn nomojn. Ekzemplo: "Lastatempe, li legis poemojn de Shota Rustaveli." Sed se viroj klinis al nomo - kaj (mi)?

Jen ambaŭ opcioj, do pli bone prezenti ilin en la tablo:

Solidigi la scio de ĉu homoj emas al nomo - kaj proponas algoritmo kiu povas esti ĉemane.

Germanaj familinomoj

La origino de germanaj familinomoj estas simila al sia historio en aliaj ŝtatoj: la plimulto estas derivitaj de personaj nomoj, geografiaj nomoj, alnomoj aŭ okupado de iliaj portantoj.

La asentamiento de la regiono de la Volga fare de la germanoj en la 18-a jarcento kaŭzis, ke ilia skribado en Rusio ofte estis efektivigita per eraroj, tiom multaj similaj nomoj kun discrepancoj en unu aŭ du literoj. Sed fakte, ĉiuj ili, kun maloftaj esceptoj, finiĝas en konsonanto, do kiam ili respondas la demandon ĉu la masklaj familinomoj estas klinitaj, ĝi povas konstati kun certeco: jes. Esceptoj estas: Goethe, Heine, Otto kaj aliaj, finiĝante en vokalo.

Pro tio ke germanaj familinomoj varias en kazo, ili devas esti distingitaj de la slavoj. Krom la komuna, kiel Muller, Hoffmann, Wittgenstein, Wolf, estas ilia fino; Dietrich, Freundlich, Ulrich. La rusa familiajn nomojn antaux -their malofte molaj konsonantoj, posedi solidan paroj. Ĉi tio estas ĉar en la lingvo estas preskaŭ neniuj adjektivoj kun similaj fundamentoj. Slavaj familinomoj, kontraste kun germanaj, ne klinas (Kvina, Borovsky).

Se ĉe la fino de -b aŭ -y

La regulo, per kiu homoj emas nomo, havante kiel bazo laŭ senfina, ankaŭ validas por tiuj kazoj kie la fino estas metita -b aŭ Th. Ili ŝanĝas kun kazoj kiel substantivoj rilatigitaj al la dua deklinacio. Tamen, en la Instrumentalo estas aparte la finaĵo - om (ĝin). Ili estas perceptitaj kiel fremdaj. Por respondi la demandon, ĉu homoj estas ema nomo kaj -b a, konsideri ekzemplon:

• Nominativo (kiu?): Vrubel, Frendlingva;
• Genitivo (de kiu?): Vrubel, Hyde;
• Dativo (kiu?): Vrubel, Frendlingva;
• Akuzativo (kiu?): Vrubel, Hyde;
• Instrumental (per kiu?): Vrubel, Frendlingva;
• Prepozicia (por kiu?): Pri Vrubel pri Frendlingva.

Estas esceptoj al la regulo. Do, ne klinu malklarajn familinomojn (Pelmen), kaj ankaŭ koincidas kun la geografia nomo (Urugvajo, Tajvano). Eĉ se mola signo staras post bolanta (Nokto, Muso), familia nomo apogante vira versio.

Duoblaj kaj kunmetitaj familinomoj

Ĉinio, Vjetnamujo kaj Koreio distingiĝas per la fakto, ke iliaj loĝantoj havas komponaĵojn, kiuj konsistas el pluraj vortoj. Se ili finiĝas en konsonanto, ili kutimas laŭ ĝeneralaj reguloj, sed nur ilia lasta parto. Ekzemplo:

• Ni aŭskultis ĝin, Kim Chen Ira.

Rusa duobla familiajn nomojn emas ambaŭflanke de la ĝeneralaj reguloj:

• Portreto de Petrov-Vodkin;
• Teatro de Nemiroviĉ-Danchenko.

Se la unua parto ne estas familinomo, sed funkcias kiel integra parto, ĝi ne ŝanĝiĝas laŭ kazoj:

• Salto de Ter-Hovhannisyan;
• produkto Demuth-Malinovsky.

Se la masklaj familinomoj de aliaj fremdaj ŝtatoj klinas, dependas tute de la reguloj de rusa gramatiko, kiuj estis menciitaj en la artikolo. La afero uzi pluran aŭ singularan numeron en la nomado de du personoj restis neklarigebla.

Sola kaj pluralo

En kio kazoj estas la pluralo uzita, kaj en kiu unuopaĵo estas la plej bona vidita el la tablo:

Malelaj familinomoj, male al virinoj, inklinas, sed ekzistas multaj kazoj konsideritaj en la artikolo, kiam ili ankaŭ ne submetiĝas al ŝanĝo. La ĉefaj kriterioj estas la finaĵo de la vorto kaj la lando de origino de la familinomo.